وضعیت صنعت نساجی اصفهان در چند دهه گذشته ؟

اصفهان در آن روزگار کارخانجات بافندگی یکی از ارکان اصلی‌ منابع درآمدی مردم اصفهان به شمار می‌رفت و در کمتر از بیست سال نزدیک به 10 کارخانه بزرگ نساجی در این شهر راه‌اندازی شد.
برخی از این کارخانجات که در دهه های چهل و پنجاه توسعه گسترده‌ای یافته بودند و روز به روز پیشرفت میکردنند و امتیازهای متعددی از تولید این سرزمین را به خود اختصاص می‌دادند.به‌دلیل واردات بیش از اندازه اجناس ارزان قیمت خارجی، عدم عاقبت اندیشی و به‌روز نشدن تکنولوژی و فناوری چرخ‌های از رده خارج شده و سوء مدیریت‌ها در بخش‌های فنی اکنون به ساختمان‌های مخروبه‌ای تبدیل شده‌اند و برخی از آنها لنگ لنگان این مسیر را طی می‌کنند.
در روزگاران نه چندان دور کارخانجات بافندگی یکی از اصلی‌ترین منابع درآمدی مردم اصفهان به شمار می‌رفت و در کمتر از بیست سال نزدیک به 10 کارخانه بزرگ نساجی در این شهر افتتاح و راه‌اندازی شد اما سالیان سال است که تولید پارچه با هجمه واردات رسمی از گمرک و قاچاق اسم و رسم دیرینه را از دست داده و برخی تولیدکنندگان ایرانی هم از بازارهای جهانی کنار کشیدن و به مرور زمان ایران به خریدار تولیدات وارداتی تبدیل شده است.
از سوی دیگر گرایش مردم به خرید مصنوعات نساجی وارداتی متأسفانه ریشه فرهنگی دارد چرا که در این حال برخی از تولیدکنندگان داخلی با مارک های خارجی اجناس خود را به فروش می‌رسانند اما همین اجناس با مارک های داخلی در کشور خریدار ندارد. صنعت نساجی پارچه، صنعتی پر درامد و سودآور و استراتژیک در استان اصفهان به‌شمار می‏‌رود.امروزه واردات بی‌رویه، رکود، مالیات بر ارزش افزوده، بالا بودن نرخ های سود تسهیلات، جرائم بانکی تار و پود نساجی اصفهان را درهم تنیده و نفس کارخانه‌های آن به شماره افتاده است.